اخبار شرکت هنرمند نئوکلاسیک ژان آگوست دومینیک اینگر

هنرمند نئوکلاسیک ژان آگوست دومینیک اینگر

ژان آگوست دومینیک اینگر(1780-1867) در مونتوبان فرانسه متولد شد.آثار معرف شامل "خدمتکار قصر بزرگ"و"حمام ترکی".

ژان آگوست دومینیک اینگر بودنقاش نئوکلاسیک، نظریه پرداز و مربی زیبایی شناسی.انگرس تاکید کرد که نقاشی باید به استخوان ها توجه کند و ماهیچه ها بسیار عقب هستند.او معتقد است که ترسیم بیش از حد دقیق ماهیچه ها به بزرگترین مانع در برابر بی گناهی مدلینگ تبدیل می شود و حتی باعث هدر رفتن ایده های منحصر به فرد می شود تا کار را متوسط ​​کند.این یک نظریه مهم زیبایی شناختی است که هرگز پیشینیان به آن فکر نکرده بودند.در سال 1814، او "خدمتکار قصر بزرگبه دعوت ملکه کارولین که بهترین گواه بر این نظریه است.

انگرس از طبیعت حمایت می کند و خلاقیت های برهنه ای که نشان دهنده عالی ترین دستاوردهای او هستند، اغلب مجسمه سازی نشده اند و ترکیبی از پالایش تصاویر طبیعی و عقلانیت مدل سازی کلاسیک هستند.زنان برهنه آثار او نه به «حمام ترکی» فکر می‌کنند، نه به «زیبایی حرمسرا» اعتقادی دارند و نه عنصری از هیچ دوره‌ای در «ناهید» که در واقع پرتره‌ای از همسرش است. آفرینش هنری ناب هنرمند«چشمه» مشهورترین اثر اوست.او آن را به عنوان مطالعه در ایتالیا در سال 1820 آغاز کرد و آن را در سال 1856 در پاریس به پایان رساند. گفته می شود نام اصلی "ناهید" بوده است، اما پس از دهه ها سرگردانی دنیوی، نقاش، فرشته کوچک زیر پای دختر را اصلاح کرد و مو را برای ریختن بطری آب تغییر داد و آن را به یک شاهکار با معنای نمادین کلاسیک تبدیل کرد.شاید آنجل دلتنگی بی‌پایان خود را به جوانی می‌چسباند - بدن پر جنب و جوش دختر دقیقاً مانند گل مرواریدی است که در پای اوست، جذابیت طولانی‌مدت تراوش می‌کند، افکاری آرام و بی‌زمانی را به مردم هدیه می‌دهد.این دختر بچه هم سن نقاش است و سرمایه آمریکایی او از تمام خواهرانش پیشی می گیرد و زیبایی آنها را در یک واحد متمرکز می کند.زیبایی هنر فرشته موفق است.برهنه ها در نقاشی های او همه عناصر غیر طبیعی را رد می کنند، بنابراین زیبایی آنها الگویی است که در هر دوره ای قابل پرستش است.

در 29 اوت 1780 در مونتوبان به دنیا آمد.پدرش، جوزف انگرس، آکادمیسین آکادمی سلطنتی هنرهای زیبا در مونتوبان بود و مادرش دختر یک کلاه گیس کاخ بود که از دوران کودکی آموزش های هنری خوبی دریافت کرد.در سال 1786، انگرس توسط پدرش برای تحصیل به مدرسه میسیونال فرستاده شد و سپس برای تحصیل در هنرهای زیبا به آکادمی تولوز منتقل شد.در سال 1797 به پاریس رفت و با دستاوردهای برجسته وارد استودیوی استاد نئوکلاسیک ژاک لوئیس دیوید شد.دو سال بعد، او در École des Beaux-Arts پذیرفته شد.او در سال 1801 جایزه بزرگ رم را برای نقاشی "پیام آور آگاممنون" دریافت کرد.

اینگر مجبور شد در پاریس بماند زیرا جنگ های ناپلئون مانع از پرداخت هزینه های بورس تحصیلی او در رم توسط خزانه داری فرانسه شد.او خود را به عنوان یک چهره نگار متمایز کرد و اولین سفارش رسمی خود را در سال 1804 دریافت کرد. در سال 1805، او با خانواده قاضی ریویر در پاریس ملاقات کرد و "پرتره مادام ریویر" را خلق کرد.دو سال بعد، این پرتره در نمایشگاه رسمی سالن به نمایش گذاشته شد که توجه عموم را به خود جلب کرد.

در سال 1806، انگرس عازم ایتالیا شد.در سال 1810 در ایتالیا ماند و نقاش پرتره مقامات و شخصیت های ناپلئونی شد.در سال 1811، انگرس برای شرکت در بازسازی کاخ کویرینال دعوت شد، رومولوس، فاتح آکرون و رویای اوسین را خلق کرد.این دوره از رونق نسبی در سال 1815 با سقوط امپراتوری ناپلئون و خروج فرانسه از رم به پایان رسید.انگرس از این کار ناامید شد و به گردشگران متوسل شد که پرتره های کوچکی خلق می کردند.ویژگی‌های این نقاشی‌ها کنترل تقریباً غیرعادی انگرس بر خط را نشان می‌دهد که شخصیت مدل را از طریق ژست‌ها و حرکات فیگورها آشکار می‌کند و تصویر دقیق و چشمگیر است.اگرچه این پرتره‌ها به تحسین‌برانگیزترین سریال انگر تبدیل شدند، اما خود او آنها را به‌عنوان یک هوج‌پج رد کرد.

در سال 1814، انگرس "کاخ بزرگ" را خلق کرد و آن را در سالن 1819 به نمایش گذاشت، این نقاشی به شدت مورد حمله منتقدان قرار گرفت.آنها انگرس را به خاطر تضعیف شکل و تحریف برهنه زن مسخره کردند.زمانی یکی از منتقدان به شوخی گفت که زن در نقاشی دارای سه مهره بیش از حد است و باسن و بازوی راست لاستیکی و بدون استخوان او که به شدت در حال انبساط است، حضوری را تشکیل می دهد که فقط در تخیل اروتیک هنرمند وجود دارد.

در سال 1820، انگرس به فلورانس نقل مکان کرد، سبک کلاسیک سنتی تری را اتخاذ کرد و تعداد زیادی سفارش برای پرتره پذیرفت.در سال 1824 "نذر لویی سیزدهم" در فرانسه به نمایش گذاشته شد که به طور رسمی مورد ستایش قرار گرفت و همین امر او را از منتقدترین هنرمند فرانسه به مشهورترین هنرمند تبدیل کرد.در سال 1825 مدرسه خود را در پاریس افتتاح کرد.در سال 1825 به عضویت آکادمی سلطنتی هنرهای زیبا انتخاب شد.از سال 1835 تا 1841، او رئیس آکادمی فرانسه در رم بود، و در این مدت عمدتاً مسئولیت اداری و تدریس را بر عهده داشت.در طول این شش سال فقط سه کار عمده تکمیل شد.در سال 1841، انگرس به پاریس بازگشت و به خلق تعدادی از آثار بزرگ ادامه داد.در سال 1856، تولد برجسته ترین اثر "فواره" که نمادی از "زیبایی بلند و باشکوه" است، اوج باشکوه هنر انگرس را رقم زد.

در سال 1863، شهر مونتوبان یک لور طلایی به او هدیه داد.او در 14 ژانویه 1867 بر اثر ذات الریه در پاریس در سن 87 سالگی درگذشت.