اخبار شرکت معرفی کوتاه نقاش ایتالیایی ساندرو بوتیچلی

معرفی کوتاه نقاش ایتالیایی ساندرو بوتیچلی

ساندرو بوتیچلی(1445 - 1510) نقاش مشهور فلورانس در پایان قرن پانزدهم و آخرین نقاش مکتب اولیه فلورانس بود.نقاشی رنسانس در اروپا.نقاشی های او ازمدونا و کودکبسیار معروف هستندبوتیچلی تحت تأثیر پرتره هلندی نیز از پیشگامان پرتره ایتالیایی بود.

آثار نماینده: «زیارت سه مجوس»، «بهار»، «باکره»، «زهره و خدای جنگ»، «تولد زهره»، «بشارت»، «افترا»، «تصویر اسرارآمیز مولودی " "، "پالاس و کنتاروس".

بوتیچلی در خانواده ای متوسط ​​از صنعتگران در فلورانس ایتالیا به دنیا آمد.در سال 1481، بوتیچلی برای نقاشی دیواری به رم فراخوانده شد، تنها باری که فلورانس را ترک کرد تا بیرون نقاشی کند.بوتیچلی از دهه 1590 از سبک "ساوارنولا" پیروی کرد که در آثار بعدی او منعکس شده است.نقاشی های مذهبی، که کمتر تزئینی هستند و بیشتر مذهبی هستند.در طول دهه های 1580 و 1590، بوتیچلی مشهورترین هنرمند فلورانس بود.اومانیسم دینی او آشکار است، سرشار از روحیه سکولار.در نقاشی های بعدی آثار بسیاری با مضمون اساطیر کلاسیک اضافه شد و تعداد کمی از آنها از مضمون اساطیر یونان و روم باستان با سبک های ظریف، زیبا، ظریف و متحرک استفاده کردند.

در سال 1470، او یک استودیوی نقاشی شخصی افتتاح کرد و به سرعت مورد استقبال خانواده مدیچی قرار گرفت و تعداد زیادی نقاشی از او سفارش دادند.روابط خوب با خانواده قدرتمند مدیچی همچنین به نقاش محافظت سیاسی و شرایط مساعدی برای نقاشی می داد.در طول دهه های 1580 و 1590، بوچلی مشهورترین هنرمند فلورانس بود.در قرن نوزدهم، سبک او بسیار مورد تحسین قرار گرفت و پیشروی رافائل در نظر گرفته شد.

در زمان سلطنت خانواده مدیچی، بوتیچلی نقاشی های معروف زیادی برای آنها ساخت و به شهرت رسید.او در سال 1477 برای ویلای تازه خریداری شده لورنزو مدیچی نقاشی معروف «بهار» (تمثیل بهار) را با مضمون شعر بلند پولیتیان در ستایش زهره کشید.این نقاشی، همراه با تولد زهره، به دو تابلوی معروف بوتیچلی در زمان حیاتش تبدیل شده است.

با این حال، وضعیت اجتماعی-سیاسی متغیر بود و در سال 1492، یک تحول سیاسی در فلورانس رخ داد، لورنزو درگذشت، خانواده مدیچی تبعید شد و ساوونارولا افراطی مذهبی به قدرت رسید.بوتیچلی نیز یکی از پیروان او بود و چندین نقاشی خود را در آتش بدنام "آتش غرور" سوزاند.شاید به همین دلیل، شهرت بوتیچلی در نیمه دوم زندگی اش کاهش یافت.در چند سال آخر عمرش از دنیا نپرسید و تنها بود.در سال 1510، بوتیچلی در اثر فقر و تنهایی درگذشت و در قبرستان کلیسای "همه مقدسات" در فلورانس به خاک سپرده شد.

«بهار» به «رونق زهره» نیز معروف است.در نقاشی های مذهبی قرون وسطی، عموماً فقط مریم مقدس در زیر طاق قرار می گرفت.بوتیچلی این فرم را در اینجا قرض گرفته است.در پشت زهره، بوتیچلی آگاهانه چنین قوسی را با شاخه ها و پس زمینه آسمان به جا گذاشت.پس زمینه تاریک جنگل، درست در اطراف او، ناگهان باز شد و وضعیت ونوس به عنوان قهرمان داستان را برجسته کرد.لباسی را در دست چپ گرفته بود و دست راستش را کمی بالا آورده بود، با حالتی موقر و شیک.«بهار» برگرفته از شعر تمثیلی شاعر مشهور آن زمان پولیسیان است.در یک صبح زود بهاری، در باغستان زیبا و آرام، زهره، خدای باوقار و جذاب عشق و زیبایی، با حالتی آرام و زیبا در مرکز بود.در انتظار یک مراسم باشکوه برای آمدن بهار.

بوتیچلی بهار ابدی را به تصویر می کشد، همه با سبکی و لطف بسیار."این تکنیک بیانی برای نقاشی همان چیزی است که موسیقی برای گفتار است."بسیاری از شاعران در تاریخ خدای زهره را ستایش کردند.Polizziano شاعر دربار مدیچی گفت: زهره در مهتاب قدم می زند، مانند یک ملکه باشکوه، به گرمی مانند نسیم بهاری.در راهی که او راه می رود، همه چیز جوانه می زند و گل ها شکوفا می شوند.زهره در اساطیر نماد زیبایی است.همچنین تجسم منبع همه زندگی است.زهره بوتیچلی الهه ای است که منبع حیات را نشان می دهد.در سمت راست بالای تصویر، خدای باد، خدای بهار و خدای بهار خدای گل ها را در آغوش گرفته است.خدای گلها که با گل آراسته شده، گلها را روی زمین می پاشد.در وسط تصویر، الهه زهره ایستاده است که در بالای سرش پرواز می کند و عشق عشق را در دست دارد.کوپید، خدای عشق کوچک تیرها.در سمت راست زهره سه زیبایی دست در دست هم می رقصند، آنها به ترتیب نماد "هوا می"، "عفت" و "شادی" هستند و شادی زندگی را به جهان می آورند.سمت چپ تصویر، عطارد، فرستاده خدای اصلی زئوس، دارای یک جفت اسکاد پرنده و عصای صلح با دو مار در دستانش است.حرکات او بلافاصله غبار زمستان را از بین می برد و بهار به زمین می آید.این تصویری است که جوانی زمین و مضمون شادی و شادی را به تصویر می کشد.با این حال، حال و هوای شخصیت‌های نقاشی فضای شادی ندارد، مانند باد شمال غربی که در فصل بهار می‌وزد و در لایه‌ای از سرما و غم بهاری می‌وزد.زهره که متفکر است مانند هیچ کس دیگری وارد دنیای درونی خود می شود.سه حالت رقص Meishen به نظر می رسد به رقص دستور داده شده است، که مخاطب را متحیر می کند.از نظر تکنیک های نقاشی، اسپرینگ از تکنیک رنگ روغن که در آن زمان در فلاندر رایج بود استفاده نکرد، بلکه روش سنتی رنگ آمیزی سفیده تخم مرغ را در پیش گرفت.جلوه تزئینی زرق و برق دار روی صفحه نمایش حتی شدیدتر است.از آنجایی که سفیده تخم مرغ خشک می شود و یک لایه رنگی سخت تشکیل می دهد، رنگی شفاف است، بنابراین در این نقاشی می توانیم جلوه خالص و شفافی را که نزدیک به نقاشی آبرنگ است احساس کنیم.

دستاوردهای هنری بوتیچلی در سبک ظریف، رنگ های روشن و درخشان، خطوط صاف و سبک، و سبک شاعرانه لطیف و آرام او متمرکز شده است که بر نسل های مختلف هنرمندان تأثیر گذاشته و هنوز هم جذاب است.